Een tip voor nieuwe hubhomes. Heb geduld. Gras groeit niet sneller door er aan te trekken. Zo gaat het ook met de contacten met de satellietgezinnen. Je biedt als hubhome aan dat je er bent en dan wacht je af. Na drie maanden kijk ik terug en merk ik dat er toch echt al wat veranderd is. Spontaan krijg ik een uitnodiging om naar een uitvoering van de kinderen te komen en van het één rol je in het ander. Buiten de groepsbijeenkomsten een afspraak maken met de individuele satellietgezinnen of een maaltijd delen helpt daar zeker bij.
Breakdowns voorkomen
‘Onze’ constellatie is dus ‘on the move!’ We wonen allemaal op fietsafstand van elkaar of hooguit een kort ritje met de auto. Daar merken we nu de voordelen van. Dicht bij elkaar wonen draagt er aan bij dat makkelijker een beroep op ons gedaan wordt. Kinderen kunnen tussendoor een paar uurtjes komen en beginnen zich op hun gemak te voelen. Dat is de opmaat naar de eerste logeerpartijen. Hoe zat het ook alweer? Een hubhome kan ondersteunen bij geplande opvang, maar staat altijd klaar voor ongeplande opvang. Op het moment dat het even niet meer gaat binnen het pleeggezin, kunnen kinderen en ouders uitwijken naar een hubhome. Steeds vanuit de gedachte om breakdowns te voorkomen. Misschien wordt het al tijd om een agenda met de groep te delen waar onze beschikbaarheid op staat. Heel bijzonder vind ik trouwens dat ook bezoeken tussen ouders en kind bij ons gaan plaatsvinden. Het gedachtengoed van Mockingbird stimuleert die waardevolle contactmomenten op neutraal terrein, bij het hubhome.
We zijn deze keer met elkaar gaan bowlen. De eerste groepsactiviteit buiten het hubhome. Ik was al gewaarschuwd voor de mogelijk keiharde muziek, felle knipperende verlichting in allerlei kleuren en het geluid van de ballen. Ze hadden niet overdreven. Mocht je kind gevoelig zijn voor prikkels dan is dit de overtreffende trap. De muziek werd gelukkig iets zachter gezet voor de allerjongste telg uit de groep. Deze sliep heerlijk door al het lawaai heen in de kinderwagen. Onvoorstelbaar! De jongeren leken overigens minder last te hebben van alle prikkels dan enkele pleegouders. Op drie banen is fanatiek door jong en oud deelgenomen.
Op naar lente
Daarna met elkaar gegeten en gekletst. Voor de kinderen alle ruimte om de omgeving te verkennen en met elkaar op te trekken. De tijd vloog voorbij! Nu op naar de lente, met wellicht een mooie buitenactiviteit in het verschiet.
