Hoe gaat het op je werk? Jouw werk lijkt mij wel pittig hoor, krijg ik vaak te horen. Dat klopt inderdaad, soms is de functie van pleegzorgbegeleider best pittig! De complexe problematiek en situaties maken dat ik de ene dag meer energie van mijn werk krijg dan de andere dag. “Welkom bij pleegzorg!” zeggen wij als pleegzorgbegeleiders vaak tegen elkaar als we weer een complexe situatie tegen komen of als iets net even anders gaat dan vooraf bedacht.
Tijd is kostbaar en moet efficiënt worden benut daardoor bespreken we vooral de zaken waarin veel speelt. De successen die er zeker ook zijn binnen pleegzorg worden daardoor soms vergeten. Een collega bedacht daarom dat het goed zou zijn om elk overleg af te sluiten met een succesverhaal. Goed plan! Zelf was ik laatst ook getuige van zo’n succesmoment.
Ik ben alweer vier jaar betrokken bij een jongetje dat vanuit een crisissituatie in pleegzorg terecht kwam. Moeder vond het in het begin ‘zacht uitgedrukt’ lastig om te accepteren dat haar zoon bij een pleeggezin moest verblijven. Ze wilde heel graag zelf voor hem zorgen, maar wist ook dat ze dit door haar eigen problematiek niet zou kunnen. Geregeld had ik haar boos aan de telefoon of ging ze een periode helemaal uit contact en kon ze het niet opbrengen om haar zoon te bezoeken.
Pleegouders hebben de deur voor deze moeder altijd open gehouden. Ook als ze ineens na een paar maanden weer van zich liet horen, bewogen ze in het belang van hun pleegkind met haar mee. Moeder was welkom bij hen thuis en ze waren bereid om hem ook naar moeder te brengen. Ondanks dat de planning van moeder ineens kon wijzigen, bleven zij zich flexibel opstellen. Door de houding van pleegouders voelde moeder de ruimte om haar zoon te blijven bezoeken.
Vier jaar later zaten we met elkaar in een gezamenlijk overleg en zei deze moeder iets wat mij kippenvel en een brok in mijn keel bezorgde: “Ik ben pleegouders echt dankbaar dat mijn zoon op een fijne plek mag opgroeien. Ik had hem zelf graag gegeven wat pleegouders hem nu geven, maar ik weet dat dit mij niet lukt. Pleegouders zijn voor mij nu ook als familie, ze horen erbij!”. Waar zijn de confetti, feesttoeters en taart om dit succes te vieren dacht ik!
Deze moeder voelt zich door pleegouders gezien en welkom in het leven van haar zoon. Het gaat goed met dit jongetje. Zowel zijn moeder al pleegouders geven hem de boodschap dat ze allemaal bij hem horen en dat dit oké is. Dat is zo waardevol en helpend! Iedere situatie is anders en de successen lijken soms ver weg. Als deze er wel zijn, trek dan direct de slingers uit de kast, strooi met kilo’s confetti! Vier elk succes!
