Heb je een vraag of wil je een pleegouder spreken?

'Ik ben Chantal (46, op de foto rechts) en 6 jaar pleegouder. In totaal hebben we nu 8 plaatsingen gehad, soms waren het spoedplaatsingen, soms weekendpleegzorg. Bijzonder is dat ons eerste kind als spoedplaatsing binnenkwam, en als weekendpleegkind is gebleven. Soms ontstaat een nieuwe vorm dus vanzelf! Benjamin is gekomen toen hij 4 was en is inmiddels 11. We vinden hem eigenlijk geen pleegkind meer. "Het is weer Benjamin-weekend!", zeggen ook mijn man en kinderen. Eerlijk is eerlijk, na het bijwonen van de eerste informatieavond over pleegzorg dachten mijn man en ik: dit is niks voor ons. Onrustige nachten, lastige omgang met ouders.... maar het bleef toch knagen. Uiteindelijk hebben we ons alsnog aangemeld. En het bevalt nog steeds iedere dag!’

‘Mijn naam is Trudie (64, op de foto links) - samen met mijn man ben ik 37 jaar pleegouder. We zorgen op dit moment nog voor onze pleegdochters Larissa (16) en Gaby (13). De meiden zijn allebei op jonge leeftijd bij ons gekomen. We hebben in ons gezin vaak kinderen met spoed opgevangen, kinderen tussen de 0 en 6 jaar. Ze bleven soms een week, soms vier jaar bij ons wonen. Naast de spoedplaatsingen hebben we ook pleegkinderen opgevangen die voor langere periode bij ons kwamen wonen. Met veel oud-pleegkinderen hebben we nog steeds contact. Inmiddels doen we geen spoedplaatsingen meer. We richten ons nu vooral op onze twee meiden en hopen hen goed voor te bereiden om ooit zelfstandig te kunnen gaan wonen.’