Professionals in de pleegzorg maken van alles mee in hun werk, iedere week is anders. Soms maken ze bijzondere, ontroerende of uitdagende situaties mee die hen bijblijven. Wat dat is, lees je in deze blog! Deze week: netwerkverkenner Sanne vertelt over het vinden van een fijne plek voor Annemieke.
Na een heerlijke vakantie, helemaal opgeladen en vol energie, begon ik aan mijn eerste werkdag. Niet lang daarna kwam de vraag: “Kun je helpen met kindgericht werven* voor Annemieke?” Oei, dat was even schakelen. Hoe zat dat ook alweer? Na een paar telefoontjes werd het verhaal al snel duidelijk.
Annemieke’s ouders hebben het zwaar. Ze hebben zes kinderen, waaronder twee kleintjes. In combinatie met de adhd van Annemieke, hebben ze al een tijdje het gevoel dat ze haar tekort doen. Zij krijgt in dit drukke gezin niet de aandacht die zij zo nodig heeft. Voor ouders is het heel moeilijk om te erkennen dat ze hulp nodig hebben, laat staan om het te vragen: “Wie wil een paar dagen per week een plekje aan Annemieke bieden?” Toch zijn ze zo moedig om deze stap te zetten.
Helaas is er geen pasklaar antwoord op de vraag. Wat we wel kunnen doen is een oproep plaatsen, om de passende plek te vinden. In overleg met moeder stel ik de oproep op, mijn collega’s plaatsen het op de website en op onze socials. We plaatsen het ook in de nieuwsbrief voor pleegouders.
Wat leuk dat we al binnen enkele dagen een reactie krijgen! Een van de huidige pleegouders wil wel een bijplaatsing. Na een verkennend gesprek blijkt echter dat de vraag en het aanbod niet helemaal aansluiten. Jammer, maar we geven nog niet op! We herhalen het proces en plaatsen de oproep nogmaals. Wat super: Weer een reactie! Chantal, een van onze nieuwe weekendpleegouders, is geraakt door de vraag en voelt zich geroepen verder in gesprek te gaan. Ze vindt het geen probleem om wat aan te passen qua beschikbaarheid, dus dat is heel fijn!
De eerste ontmoeting tussen ouders en Chantal en haar man Bart is een spannend moment. Moeder pinkt een traantje weg, want nu wordt het wel heel echt. En wat is het toch lastig om te moeten erkennen dat het beter is als je dochter een paar nachtjes elders gaat verblijven. Pleegmoeder voelt dit goed aan en reageert heel lief. Ze vertelt dat zij het ook niet altijd makkelijk hebben gehad. Alhoewel ik me had voorgenomen het gesprek te leiden en structureren, zie ik iets heel moois ontstaan: een gesprek tussen ouders en pleegouders, met begrip en respect en noem het maar gerust een eerste KLIK. Toch onderbreek ik hen even. We moeten toch wat puntjes van de agenda doornemen. Hoe gaan we het bijvoorbeeld afspreken qua vervoer naar school, de vakanties en sport? Geen probleem, blijkt tot mijn verbazing, zowel moeder als Bart komen met creatieve oplossingen voor de praktische problemen.
De volgende stap is minstens zo spannend: de kennismaking met Annemieke. Voor haar is dit een grote verandering, en we nemen de tijd om haar te laten wennen. In het begin is het natuurlijk allemaal even vreemd, maar langzaam groeit haar vertrouwen. Na een paar korte wenmomenten gaat Annemieke voor het eerst een paar dagen bij haar pleeggezin logeren.
Het is geweldig om te zien hoe goed ze zich aanpast. Ze speelt al met de kindjes in de buurt en lijkt haar plekje te vinden. Inmiddels loopt de plaatsing al een tijdje. Het geeft de ouders de ruimte om op adem te komen, en voor Chantal en Bart is een mooie nieuwe uitdaging als pleegouder begonnen. Wat een toppers zijn zij. Maar de grootste topper is Annemieke, die moet het ook allemaal maar ondergaan en doen. En dat doet ze heel goed.
*Kindgericht werven is een speciale manier om heel gericht een pleeggezin of pleegouder te vinden. In een oproep omschrijven we wat het kind nodig heeft en wat voor pleeggezin we zoeken en deze verspreiden we online en offline. Dit gebeurt altijd op een veilige en zorgvuldige manier. De oproep is anoniem, de naam van het kind vermelden we niet.
