Zomaar een zondag
Zomaar een dag waarop weer duidelijk werd waarom wij voor pleegzorg gekozen hebben. Een dag met pieken en dalen, met frustratie en onmacht, maar vooral een dag met liefde. En liefde overstijgt alles!
Mama…wil je weer eens in het pleegzorgboek kijken? In het verleden deed ik dat weleens, als ik iets aan haar duidelijk wilde maken. Dan pakte ik een boek over opvoeding erbij, sloeg het op een willekeurige pagina open en ging vervolgens vertellen wat ik haar graag duidelijk wilde maken. Bijvoorbeeld: oh, hier staat het: Als pleegkinderen gaan grommen, dan kunnen ze even de woorden niet vinden om iets duidelijk te maken. Neem ze op schoot en geef ze een dikke knuffel. Het grommen zal dan overgaan. En als het in het boek staat, is het echt waar. Net zoals alles wat de juf zegt ook echt waar is.
Zo dus ook vandaag. Of ik even in het boek wilde kijken. ‘En wat wil je dat ik opzoek dan?’ ‘Nou, ik wil graag weten waarom pleegkindjes vaak zo druk doen.´ Ah, dat is een mooie vraag, en weet je, dat hoef ik helemaal niet in het boek op te zoeken, dat weet ik uit m’n hoofd. Hierna volgde een kinderlijke uitleg over wat er gebeurt als je opgroeit in een zorgelijke omgeving. En ik beaamde dat dat soms heel moeilijk is. Voor het kind zelf, maar ook voor ons. Maar dat we er alles aan doen zodat ze veilig kan opgroeien. En dat we niet kunnen veranderen wat er vroeger gebeurd is, maar dat we haar wel proberen te helpen om een fijn leven te hebben. En ze geloofde me.
Ik zag al een traan in haar ogen, en even later gingen de sluizen open. Een ontlading volgde, en tegelijkertijd heeft ze dit ook zo nodig. Ik heb haar gewiegd als een baby, verteld dat ze altijd bij ons mag blijven en dat we het met elkaar aangaan. Zij heeft het regelmatig heel zwaar, wij hebben het regelmatig heel zwaar. En dat zie je niet als ze over straat huppelt of lekker aan het spelen is. Dat zie je op een gewone zondag, zo’n dag met pieken en dalen, maar vooral een op dag met liefde. Een dag waarop ze zich veilig genoeg voelt om die vraag te stellen en vervolgens ook haar tranen te laten lopen.
Zij is er met een reden, en wij zijn er met een reden voor haar.
Liefde wint!