Ieder uur veranderde de voorspelling van het weerbericht afgelopen weekend. Wel regen, geen regen, beetje zon of toch maar niet. Eigenlijk had ik gehoopt dat we deze bijeenkomst buiten onder de overkapping hadden kunnen zitten, maar de weergoden besloten anders. Ron hakte de knoop uiteindelijk door: iedereen naar binnen en rond vijf uur zou hij de grote berg hamburgers grillen onder de overkapping. En zo is het toch nog goed gekomen. Deze bijeenkomst hadden we een hamburgerfestijn in de planning en ze gingen erin als zoete koek.
Nieuwe constellaties!
Wat is er trouwens veel gebeurd afgelopen weken. Lastig om te kiezen wat hier te delen. Voor de mensen die onverhoopt halverwege deze blog al stoppen met lezen gooi ik meteen het belangrijkste nieuws erin: iHUB gaat eind van het jaar uitbreiden met nieuwe Mockingbird constellaties! Hoe fantastisch is dat? Natuurlijk moeten we als pilotgroep dan wel nog ‘even’ slagen voor de audit/assesment die Amerika hier komt afnemen in november. Maar ik zie en merk dat alle deelnemende pleeggezinnen zich er giga voor inzetten om het tot een succes te maken. Noteer in je agenda dat er een informatieavond is voor zowel nieuwe satelliet- als hubpleeggezinnen op 24 mei in Gouda . Ron en ik zijn er ook bij op deze avond. Onze satellietgezinnen vertellen graag over hun ervaringen.
Geen klaaggroep
iHUB gaat niet alleen nieuwe hub homes met satellietgezinnen werven, maar wij als pilot-constellatie mogen gaan uitbreiden. Dus nieuwe gezinnen erbij. Daar hebben we gisteren - terwijl de kinderen zich buiten vermaakten - met de pleegouders over van gedachten kunnen wisselen. Wat voor gezinnen zoeken we erbij? We zijn misschien te typeren als een groep die positief kritisch is, met humor, die houdt van lekker eten. En verder zijn we rustig, betrokken, enthousiast, behulpzaam, realistisch, we luisteren naar, durven te delen en streven naar een goede en prettige samenwerking met de pleegzorgbegeleider en pleegzorgorganisatie. Na gisteren kunnen Ron en ik in de komende kennismakingsgesprekken concreter vertellen wat nieuwe gezinnen hier aantreffen. Een ding weet ik zeker: laatst sprak ik een gezin waarvan pleegmoeder treffend verwoordde wat ze absoluut niet zocht: ze was niet op zoek naar een klaaggroep (check ✅dat zijn we niet), maar ook niet naar een omgeving waar alleen maar veren in je kont worden gestoken omdat je pleegouder bent (check ✅ dat doen we hier evenmin). Zo herkenbaar.
Bezoek staatssecretaris
Grappig is dat Ron en ik altijd vrij strikt op onze privacy waren gesteld. Nou….. door deze pilot hebben we dat helemaal los moeten laten. Iedereen die wat over Mockingbird wil weten komt bij ons over de vloer. Zelfs staatssecretaris Maarten van Ooijen wilde wel eens zelf zien en horen wat Mockingbird precies inhoudt. Hij kwam bij ons thuis langs, vergezeld door zijn beleidsmedewerkers, de wethouder van Gouda en alle vertegenwoordigers van de organisaties die Mockingbird op de kaart aan het zetten zijn. Drukke boel. Het verhaal van de satellietgezinnen en pleegkinderen maakte er een hele bijzondere middag van. Maarten van Ooijen hoorde het perspectief aan van pleegouders en pleegkinderen. Eigenlijk zou nog een biologische ouder erbij moeten zijn. Het was een spontaan ingelast bezoek en op deze korte termijn is het net niet gelukt om dat geregeld te krijgen. Want ondertussen hebben al meerdere bezoeken tussen (biologische) ouder en pleegkind hier in het hub home plaatsgevonden. Wij hopen dat nog meer te kunnen gaan faciliteren de komende maanden.
Goed reukvermogen
O ja - ik zou het bijna vergeten - we hebben een weekend een huis vol met (pleeg)kinderen te logeren gehad. Eigenlijk zouden het er “maar” vier zijn, tot onze Maartje besloot gezellig aan te sluiten. Toen hadden we vijf logees. Ron moest op zondag snel nog een extra keer naar de supermarkt, want de gigantische berg ingeslagen broodjes smolt als sneeuw voor de zon. Een van de kinderen heeft een opvallend goed reukvermogen. Steeds werd ik er tijdens de logeerpartij fijntjes op gewezen dat bijvoorbeeld de gootsteen niet fris rook of een glas dat uit kast kwam anders rook en nog een keer afgespoeld moest worden. Ik snap het helemaal, want ieder huis heeft zijn eigen geurtjes. Je realiseert je op zo’n moment dat voor een pleegkind niet alleen de omgeving fysiek verandert, maar ook alles anders ruikt en proeft.
Accu opgeladen
We waren door de grotere kinderen gewaarschuwd dat de jongste meestal héél vroeg wakker was, maar dat viel gelukkig reuze mee. Ron en ik waren na dit bijzondere logeerweekend moe maar voldaan toen de kinderen weer werden opgehaald. De pleegouders hadden een heerlijk weekendje samen doorgebracht en dat is een van de doelstellingen van een hub home van Mockingbird. Zorgen dat pleegouders de accu weer kunnen opladen. Missie geslaagd!
