Poppie

Gerard van Gemert is kinderboekenschrijver en pleegvader. Iedere maand deelt hij zijn belevenissen in de wereld van pleegzorg en over het opvoeden van een pleegkind.

Poppie kwam in de meivakantie twee nachtjes logeren. We haalden haar in de ochtend van Koningsdag op. Poppie heeft drie jaar lang, vanaf de geboorte, bij ons gewoond en komt nog heel graag logeren. Drie jaar geleden hebben we, over een periode van een jaar, haar langzaam weer teruggebracht naar haar eigen gezin. Ondanks dat we inmiddels in een ander huis wonen, voelt ze zich meer dan thuis bij ons. 

Ze heeft een eigen kamer met een groot bed waar ze supertrots op is. Een paar keer per dag loopt ze even naar boven om op “haar kamer” te zijn. Ze beweegt door het huis alsof ze hier woont en het lijkt, ondanks dat ze een jaar niet bij ons is geweest, of ze hier iedere week nog komt.

Jongste/oudste

Voor Binkie betekent het dat hij even kan genieten van een grote zus. Met alle voor- en nadelen die daarbij horen. Hij kan goed delen, maar niet altijd. Waar Poppie mee speelt, wil hij ook mee spelen want hij wist toch zeker dat alles wat hier in huis staat van hem was. Maar nu dus even niet en dat is soms even wennen. En voor Poppie, die thuis de jongste van vier kinderen is, is het precies het tegenovergestelde. Zij is nu even de oudste en de meest wijze. Ze mag het langste opblijven, hoeft niet in een kinderstoel te zitten en kan alles net ietsje beter dan Binkie, die daar overigens geen moeite mee heeft. Op de kermis zitten ze naast elkaar in dezelfde attractie. En als Binkie dreigt weg te lopen, houdt Poppie hem in de gaten. Ze waakt over hem alsof het echt haar kleine broertje is. 

Kaart

Een paar weken geleden mochten alle kinderen uit Poppies klas een kaartje sturen naar iemand die ze goed kenden. Poppie koos voor “oma” en schreef: Lieve oma, ik wou dat ik altijd bij jou kan logeren en dat we altijd samen konden zijn. Het geeft het belang aan van het vermogen van kinderen om te leren hechten in de eerste drie jaar van hun leven. En ook hoe belangrijk het is om die hechting in stand te houden door elkaar regelmatig te zien, ook al is het maar even. Want ondanks dat ze een jaar niet bij ons is geweest, gedroeg ze zich zoals ze altijd heeft gedaan. Natuurlijk zoekt ze af en toe de grens op en kijkt ze op sommige momenten of de regels al versoepeld zijn. Maar al snel paste ze zich weer moeiteloos aan.

En Binkie? Die zocht vrolijk met haar mee. Ook nadat we Poppie weer thuis hadden gebracht.