Gerard van Gemert is kinderboekenschrijver en pleegvader.
Iedere maand deelt hij zijn belevenissen in de wereld van pleegzorg en over het opvoeden van een pleegkind.
Afgelopen weekend kwam Poppie logeren. Zij is ons vorige pleegkindje. Vanaf de geboorte hebben we drie jaar voor haar gezorgd voordat we haar langzaam terugbrachten naar haar eigen gezin. Daar hebben we een jaar over gedaan in tijdvakken van zes weken waarin we de hechting en onthechting langzaam opvoerden en zijn werk lieten doen.
Dat gebeurde allemaal twee jaar geleden. Die hechting met haar eigen gezin is uitstekend gelukt, van onthechting met ons was echter nauwelijks sprake. In de eerste maanden na de overgang vond ze het maar lastig als ze weer terug naar huis moest na een logeerpartij. Maar naarmate de maanden vorderden en haar nieuwe leven een steeds groter aandeel kreeg, nam die teleurstelling steeds meer af. Nu vindt ze het logisch als we haar weer terugbrengen naar de plek waar ze de volgende dag gewoon weer naar school moet.
Ze voelt zich gelijk weer thuis
Maar als ze bij ons is, voelt ze zich gelijk weer thuis, ook al zijn we intussen verhuisd. Het bed, dat nu in de logeerkamer staat, ziet ze nog altijd als haar bed. De pop in de speellade is van haar en ze beweegt door het huis alsof ze hier woont. En met Binkie klikt het uitstekend. Ze spelen met elkaar, lachen om elkaars grappen ook al zit er ruim drie jaar leeftijdsverschil tussen en ze plagen elkaar alsof ze broer en zus zijn. Ik durf zelfs te stellen dat ze, op hun manier, van elkaar houden. Binkie heeft het dagen later nog steeds over Poppie en roept met grote regelmaat “nogkeer”.
Wij kijken er met veel plezier naar en ook een beetje met trots. Het is ook best bijzonder om twee kinderen met een moeilijke start zo blij en gelukkig te zien. Twee kinderen die vooral kind kunnen zijn, met alles wat daarbij hoort. Ondeugend, lief, zorgzaam naar anderen toe als dat nodig is en vooral onbezorgd. Deze kinderen hoeven niet hun best te doen om liefde te ontvangen of om gewaardeerd te worden. En dat is volledig te danken aan het fenomeen Pleegzorg. Want wat was er met hen gebeurd als die hechting vanaf de geboorte er niet was geweest? Of in de eerste maanden steeds weer was doorbroken?
Neem de eerste stap
Daarom: denk je er weleens over na om ook voor een pleegkind te zorgen, neem dan die eerste stap en meld je aan. Vertel erbij dat je twijfelt en laat je goed voorlichten. Je hoeft echt niet meteen ja te zeggen.
