Opladen

‘Het zou verstandig zijn als jullie een schaduwgezin zouden zoeken,’ zei een pleegzorgbegeleider een jaar of drie geleden tegen ons. ‘Dan kan Binkie af en toe daar verblijven en kunnen jullie, omdat jullie nu eenmaal wat ouder zijn, even opladen.’  Ellen en ik keken elkaar aan, knikten beleefd en gingen weer over tot de orde van de dag. 

We hebben er geen behoefte aan om op te laden maar toch zette het ons aan het denken. Vooral omdat we om ons heen zien dat mensen van onze leeftijd uitvallen of zelfs wegvallen. En het laatste wat we willen is dat Binkie tussen wal en schip valt als ons iets overkomt. Maar de zoektocht naar zo’n schaduwgezin is geen makkelijke. Allereerst omdat we zelf veeleisend zijn. Het moet namelijk een gezin zijn waar hij zich thuis voelt en dezelfde onvoorwaardelijke liefde zal ontvangen als bij ons. En, als we zo’n gezin kunnen vinden, dan moeten zij er zelf ook nog eens honderd procent voor open staan. Want het is makkelijker gezegd dan gedaan om een pleegkind op te vangen. Nu is Binkie nog maar vier jaar oud, maar als wij onverhoopt over pakweg tien jaar niet meer voor hem kunnen zorgen, zit hij midden in de pubertijd. Dan is het een heel ander verhaal. 

Als het aan Binkie ligt, wordt het sowieso een gezin dat over een auto beschikt. Zijn liefde voor alles wat rijdt, is nog niet afgenomen. Sterker nog, dat is uitgebreid met een nieuwe dimensie. Sinds kort rijden we in een elektrische auto en dat heeft zijn wereld vergroot. Hij was erbij toen we de nieuwe auto gingen halen en hij heeft ademloos geluisterd naar de uitleg van de verkoper. Vooral het opladen van de auto vindt hij super interessant. Als ik de auto aan de laadpaal aan de overkant van de straat koppel, dan moet hij erbij zijn. Ook als ik hem weer ontkoppel.

In het weekend reden we met zijn tractor een rondje door de buurt. Voorheen stopten we alleen bij speeltuinen waar hij de tractor netjes langs de grasrand parkeerde. Tegenwoordig doen we er iets langer over omdat zijn tractor getransformeerd is in een elektrische variant. Op ons vaste rondje door de buurt blijkt de tractor bij elke laadpaal leeg te zijn en opgeladen te moeten worden. Gelukkig duurt dat slechts een paar seconden. ‘Dat laden gaat best snel,’ zei ik tegen hem.’ Binkie haalde de denkbeeldige slang uit de laadpaal en antwoordde: ‘Het is ook een supercharger, opa.’