'Iedereen voelt zich al aardig thuis'
Een huis vol. Dat klinkt als een tv-programma, maar speelde zich afgelopen weekend bij ons thuis af. De tweede bijeenkomst van onze hubhome-groep is een feit. In de ochtend zijn Ron en ik begonnen met alle voorbereidingen. Stoelen en tafels tevoorschijn halen en veel spelletjes op tafel en uiteraard het lekkers mag niet ontbreken. Alles in een kerstsfeer en dat geeft het net die speciale ‘touch’. Schoonmoeder heeft extra haar best gedaan op alle bakcreaties met mooi resultaat. Vanaf 15.00 uur stromen de gezinnen binnen. Op een heel natuurlijke manier gaan alle jongeren aan de grote tafel zitten (terwijl daar vorige keer alle volwassenen zaten) en gaan alle pleegouders bij elkaar zitten bij het “haardvuur". Nephaardvuur op de tv weliswaar, maar niemand die daarover valt. Een aanblik van de bijkeuken doet vermoeden dat iedereen zich al aardig thuis voelt.
Hulp van Noor
Afgelopen maand zijn er twee “nieuwkomers” bijgekomen, in twee verschillende pleeggezinnen in de constellatie. Ze worden door iedereen warm onthaald. Deze keer grijpen alle pleegouders de kans om uitgebreid met andere pleegouders van gedachten te wisselen. Onze Mockingbird pleegzorgbegeleider Noor is ook aanwezig en zit soms bij de pleegouders, maar op andere momenten zit ze gezellig midden tussen de (pleeg)kinderen. Noor helpt me bij het voorzien van iedereen van drinken en gebak. Zo fijn! De kinderen vinden snel hun eigen weg en weten ondertussen ook waar het drinken staat.
Lootjes trekken
Bij het boodschappen doen kreeg ik een foute kersttrui als cadeau. Leuk om te verloten! “Wat zijn dat, lootjes?" vroegen de kinderen. Ik leg ze uit dat iedereen een papiertje krijgt waar wat op staat en dat we die dan tegelijk openmaken. Op alle papiertjes staat, “helaas niet gewonnen" en op één staat: “Jippie je hebt de trui gewonnen”. De spanning is even voelbaar en een grote grijns bij de jongen die de trui wint. Deze moet meteen aan. Is wat groot maar wordt met omgerolde mouwen echt niet meer uitgedaan. Zo grappig!
Flessen mayo
Ron gaat ondertussen als een echte patatbakker aan de slag en als eerste worden de kinderen voorzien van friet en kip. Ik vraag me af of we ooit zoveel patat gebakken hebben. Een voltreffer. Voor de gezonde trek staan er ook allerlei lekkere salades bij. Met een groep van ruim 20 personen zijn de flessen mayonaise en curry in een oogwenk op. Maar nadat ook de volwassenen hebben gegeten, lijkt het erop dat we voldoende hebben ingeslagen. Na het eten gaat een grote groep gezamenlijk nog een wandeling door de polder maken. De jeugd heeft hoorbaar veel plezier op het ijs. Een van de jongeren heeft ervaren dat het ijs nu toch echt aan het smelten is en komt met natte sokken terug. Geen probleem dat lossen we op.
Er is ijzel voorspeld en iedereen is net op tijd huiswaarts. Ron en ik kijken terug op een ontspannen fijne bijeenkomst. Waarbij we elkaar allemaal weer iets beter hebben leren kennen. Volgende week komt een van de kinderen weer langs en ik hoop dat meer kinderen zullen volgen.